polypropeen, polypropyleen (PP, PPC)

Polypropyleen is een kunststof, een thermoplastisch polymeer van propeen (een plastic). De formule van het monomeer propyleen (propeen) is C3H6. Door polymerisatie van propeen wordt de dubbele binding met CH2 vervangen door een enkele binding maar dan aan beide zijden. 
Polypropyleen wordt gemaakt uit propeengas. Polypropyleen lijkt op hogedichtheidpolyetheen (HDPE), maar is meer geschikt voor het vormen van producten. Polypropyleen heeft ten opzichte van polyetheen het nadeel dat het een geringere taaiheid heeft en dat het een lage-temperatuur-verbrossing heeft.

Voor polypropyleen geldt in het algemeen:
- hoge impact sterkte (ook bij de ingekerfde materialen)
- goede mechanische sterkte
- goede stijfheid
- gebruikstemperatuur tot 110 graden C
- goede stijfheid bij lage temperaturen
- goede taaiheid bij lage temperaturen
- gemakkelijk te verwerken, maar moeilijk thermovormproces
- zeer goede chemische resistentie
- mag in contact komen met voedsel.

de dubbele binding ("=") wordt een enkele binding en opent, door meer moleculen, de weg naar een keten:

Het woord polypropyleen bestaat uit het Griekse poly (veel) en propyleen, een koolwaterstof die dateert van na 1950 en ontstaan is uit het Engelse propionic acid (propionzuur) en  -yl uit het Grieks hule (brandhout, timmerhout, materiaal, materie), verwant met het Latijnse silva (woud); bron Etymologiebank.

Met dank aan Van Hooren, Wikipedia en Githa van Gorp.

Eng. polypropene