Ook:
kelderkamer, waterkamer; Vlaams ook: voute *), voutekamer, voutenkamer; Vlaams
soms: volte(kamer). Een
opkamer is een kamer die enkele treden hoger ligt dan andere kamers op dezelfde verdieping.
Meestal is deze hogere ligging veroorzaakt door een onderliggende halfverzonken
kelder of door het
feit dat een verhoogde locatie nodig is.
Het doel van opkamer is:
- Bij boerderijen een woonkamer die ook bij overstromingen is te gebruiken (vluchtplaats
bij hoog water). In de Alblasserwaard, waar nogal eens overstromingen voorkwamen,
werd de opkamer "waterkamer" genoemd. De opkamer was voorzien van een eigen
schouw voor verwarming en men er kon koken. In een aantal gevallen is er aan de buitenzijde een hoge deur (vloeddeur
of waterdeur) aanwezig; bij hoog water kon via deze deur in de boot worden
gestapt. Soms is zelfs op de zolder een schouw aangebracht; het vee was vanaf de
zolder bereikbaar via een deur in de brandmuur tussen woongedeelte en stal. Meestal zijn in de buitengevel de ramen van de opkamer hoger geplaatst
en kleiner dan de overige ramen.
- Een woonkamer die hoger ligt omdat er een koele kelder nodig is (er
bestonden nog geen koelkasten). Opkamers verschenen bijvoorbeeld bij boerderijen boven de
melkkelder en bij bedrijfjes in de stad voor opslag van de voorraad.
- Een slaapkamer voor het inwonende personeel van de boerderij (Encyclopedie
van Zeeland).
Om vochtproblemen te vermijden werd de kelder halfverdiept gebouwd in plaats van
geheel verdiept.
"De opkamers zijn in de twintigste eeuw langzaam maar zeker verdwenen, omdat nieuwe
huizen meestal geheel ondergrondse kelders kregen. Bovendien zijn er minder huizen
met kelders gebouwd vanwege de komst van de koelkast."
opkamer op een olieverfschilderij van reinier pijnenburg:
*) De term voute is afkomstig van het Franse voûte (boog, gewelf). Voute(kamer)
als opkamer is waarschijnlijk afkomstig van het feit dat die kamer boven
een gewelfde kelder lag. (Correspondeert met de term kelderkamer; zie ook de
eerste afbeelding.)