klamp

Een klamp is een meestal houten blok, klos, plankje of een deel plaatmateriaal gebruikt om:
- delen van een object aan elkaar te bevestigen (bijvoorbeeld delen van een bekisting, maar ook bijvoorbeeld een klamplaag)
- verschuiven van een voorwerp of onderdeel te voorkomen (een dook als klamp)
- iets vast te klemmen (klamp bij fiets in fietsenrek)
- iets te ondersteunen (ondersteuning trapleuning).
 
Klampen duiden in algemene betekenis op voorwerpen die dienen om iets vast te knijpen, te hechten of vast te houden. Klampen kunnen daarom ook van andere materialen dan hout zijn, bijvoorbeeld rvs, ijzer en vroeger vaak lood en brons. Vandaar dat een klamp ook een klemmend voorwerp is.

klamp bij bekisting (zie pieleman):

een klamp om twee hoekstenen bij elkaar te houden (zie dook):

soorten klampen (doken) voor natuursteen:

een klamp als verbinding tussen baluster en trapleuning:

groter klamp als bijvoorbeeld fietsenrek:

De term klamp duidt op hulpmiddelen of voorwerpen die dienen om iets vast te knijpen, te hechten of vast te houden; klamp is afkomstig van klemmen. Al in de 15e eeuw bestond het woord clamp (haak, kram). Bron Etymologiebank.

Verg. dook, klamplaag, klampmuur.

Eng. brace, clamp