Ook:
druipgewelf. Een
hanggewelf is een gewelf dat schijnbaar
zweeft en waarvan de "zwevende" ribben op een soort korven rusten. De korf is te
beschouwen als een gewelfsleutel (druiper,
doorhangende sluitsteen).
Het hanggewelf komt vooral in Engeland in de late Gotiek,
in de Perpendicular Style, veel
voor, vaak in combinatie met een waaiergewelf.
Het hanggewelf is waarschijnlijk vooral een decoratief element, hoewel
het in bepaalde situaties een constructieve toevoeging kan zijn toen de beuken
en daarmee ook de gewelven steeds breder werden: de krachten worden via de ribben
een eindje van de muur gebundeld in de "hang-kegel" en meestal via een
forsere rib alsnog naar de gevel doorgegeven.
klik op de afbeeldingen voor groter
hanggewelf, koor van de christ church catchedral, oxford; klik voor
groter (christ church catchedral):