dakruiter

1. Een dakruiter is een kleine toren, koepel of klokkenstoel op de nok van een dak, (vrijwel) uitsluitend ter decoratie. "Dakruiters worden al vanaf de Romaanse tijd toegepast op kerken en vanaf de Late Gotiek ook op burgerlijke bouwwerken."

een met koper beklede dakruiter, poortgebouw, hoogezand (dodenakkers):

bij kerken werd de dakruiter vaak geplaatst op het dak van de viering en wordt daarom een vieringtoren genoemd; dakruiter bij santorg, sorvik (foto jce, universiteit van tromso noorwegen):

Vroeger werd ook een luchtkoker op de nok een dakruiter genoemd.

Met dank aan "Termen en begrippen in de bouwkunst" van Koch/Kotting, 1971.

Verg. ruiter, arkel.

Eng. ridge turret, roof spire, flèche; 
Fr. flèche, tourelle de croisée

2. Een dakruiter is een decoratieve figuur op (de nok) van een dak in de gedaante van een ruiter.

dakruiter bij een nokpan met ontluchtingsgat (?) (archeologie delft):