|
|
|
|
1.
Ook,
soms: rustiek, bossage. Rustica
is het gebruik van zeer zware, ruw behakte blokken natuursteen
(gebosseerde natuursteen) onderaan de
buitengevel.
Vooral in de Renaissance
werd veel rustica toegepast, speciaal op de gevel van de beganegrond, die
hierdoor robuuster en belangrijker oogde. De textuur
van de blokken steen komt nog meer tot uitdrukking omdat zij contrasteert met
andere, gladde gevelelementen. De randen en zijkanten van de rustica-blokken
waren glad om toch een regelmatig patroon te verkrijgen.
Soms wordt de term rustica gebruikt voor de wat ruwere baksteen,
die lijkt op de traditioneel handgevormde baksteen.
rustica, waterlijsten, kroonlijst, rondbogen, bosseringen en symmetrie bij het palazzo riccardi (voorheen medici), florence, 1444, arch. bartolomeo michelozzo:  |
baksteen rustica van wienerberger:  |
De term rustica is afgeleid van het Oudfranse rustique (van het
platteland, landelijk), afkomstig van het Latijnse rusticus, rusticanus
(van het land, op het land, landelijk, eenvoudig, bescheiden), afgeleid van het
Latijnse rus (platteland). Het woord rustiek heeft ook de
betekenis van landelijk, eenvoudig (maar ook wel boers, lomp).
Zie ook Gibbs-surround.
Eng. rustication
2.
Rustica is soms een andere naam voor rocaille
(cementrustiek).