lift-slab

Ook: liftslab. De Engelse term lift-slab staat voor het optillen (to lift) van betonnen verdiepingvloeren (betonnen platen, slabs). Bij het lift-slab-bouwsysteem worden de betonnen verdiepingvloeren op maaiveldniveau gestort: als de verdiepingvloer is uitgehard, wordt daarop de volgende vloer gestort (met een folie of steviger materiaal ertussen) en, als alle vloeren gestort en uitgehard zijn, worden deze één voor één met vijzels op de juiste hoogte gebracht waarna muren e.d. worden aangebracht. 

Methode lift-slab-systeem incl. vijzelen of optrekken: 
- aanleggen fundering en beganegrondvloer
- plaatsen kolommen (totale lengte is iets hoger dan het gebouw) 
- op de beganegrondvloer wordt de vloer van de 1e verdieping gestort (steeds een folie als tussenlaag)
- op de vloer van de 1e verdieping wordt die van de 2e verdieping gestort
- enz.
- enz.
- op de hoogste verdiepingvloer wordt de "dakvloer" gestort
- er ligt nu een stapeltje vloeren op elkaar
- plaatsen liftunits
- als eerste wordt de dakvloer omhoog gevijzeld of getrokken (tot ca. 1,5 m boven de locatie van de vloer van de 1e verdieping; dus niet geheel tot de uiteindelijke plaats van de dakvloer, omdat de kolommen dan zouden knikken)
- de andere vloeren worden ook naar dat punt gevijzeld of getrokken, net boven de locatie van de vloer van de 1e verdieping
- als laatste trekt men de 1e verdiepingvloer omhoog  
- zodra de 1e verdiepingvloer zich op de gewenste hoogte bevindt, wordt deze gefixeerd aan de kolommen
- windverbanden 1e verdieping worden geplaatst
- en vervolgens herhaalt zich het proces van optrekken of vijzelen naar ca. 1,5 m boven de verdiepingvloer (van dakvloer tot 2e verdiepingvloer enz. enz.).

Stalen
kolommen zijn momentvast op de fundering geplaatst, mede om het (tijdelijk) ontbreken van windverbanden op te kunnen vangen; ten behoeve van de stabiliteit worden na elke vijzelstap per verdieping de windverbanden aangebracht.

Voordelen van de lift-slab-bouwmethode;
- veel steigers, betonstempels e.d. zijn niet nodig, omdat immers veel op de "begane grond" wordt uitgevoerd
- verspringingen en uitkragingen zijn mogelijk: stelcon-platen nemen de plaats in van de vrije ruimte, alles gebeurt op begane-grond-niveau, dus er hoeft niet moeilijk te worden ondersteund op relatief grote hoogte zoals bij traditionele bouw.

Nadeel van de lift-slab-methode:
- de vijzelconstructie en de constructie van de stalen kolommen moeten zeer degelijk moeten zijn om het risico van instorten te vermijden; om die reden zal een extreem hoog gebouw niet snel met deze methode worden gebouwd.

Oorspronkelijk werd de lift-slab-methode uitsluitend toegepast voor utiliteitsbouw: de verdiepingen worden voorzien van verlaagde plafonds om alle leidingen in te bergen waardoor de verdiepingvloeren meer geschikt zijn voor een eenvoudige, uniforme betonstort. Tegenwoordig wordt lift-slab wel eens toegepast voor bijvoorbeeld de bouw van een appartementencomplex waarbij de leidingen in de vloeren kunnen worden meegestort en de vloeren gevlinderd worden om een regelmatig plafond van de volgende vloer te verkrijgen. Ook bij aanbouwen van ziekenhuizen wordt het lift-slab-systeem wel eens toegepast, omdat alle luidruchtige werkzaamheden geconcentreerd zijn op maaiveldniveau en de hogere verdiepingen minder last hebben van de bouw.
Toch wordt het lift-slab-systeem niet vaak meer toegepast.


lift-slab methode, bouwmethode (hier waarschijnlijk 7 bouwlagen):


"the cube" tijdens het liftproces, almere (foto paul koppen, koppen bouw):


het liftproces herhaalt zich enkele malen;
klik voor groter


Documentatie
- Afstudeerscriptie Het opvijzelen van het lift-slabsysteem, de ontwikkeling van een snellere methode om verdiepingsvloeren op de gewenste hoogte te kunnen brengen (van Paul Koppen, Koppen Bouw)

Zie ook jackblock-systeem.