Soms:
filterdoek. Geotextiel
is een kunststof weefsel met de volgende eigenschappen:
- waterdoorlatend
- gronddicht
- rot niet
- schimmelt niet
- heeft rek
- heeft grote breuksterkte
- is bestendig tegen alle natuurlijke stoffen die in de bodem voorkomen.
Geotextiel wordt gebruikt voor drainage en tegen afschuiven van grond
van een dijk, tegen piping en
tegen uitspoeling van oevers (erosiebestrijding).
Er zijn geweven (woven) en niet-geweven (non-woven) geotextiels
met diverse karakteristieken (treksterkte, rek bij breuk e.d.).
Een voorbeeld is Typar.
Er zijn ook biologisch afbreekbare geotextiels, bijvoorbeeld als
onderwater-beschoeiing bij natuurlijke oevers. De functie van het doek
(vasthouden van de grond) wordt in dit geval na verloop van tijd overgenomen door de vegetatie. Biologisch afbreekbare geotextielen zijn niet geschikt voor constructies waarbij een hoge sterkte,
lange levensduur, specifieke waterdoorlatendheid of zanddichtheid en combinaties van deze aspecten vereist zijn. Voor biologische geotextielen worden de volgende vezels gebruikt: cellulose, wol, vlas, hout, riet, stro, miscantus, kokos, jute, sisal.
(Natuurlijke
oevers)
Bij sluisinganen en kades kan geotextiel gecombineerd worden met wilgentakken
(wiepenconstructie) en waterbouwsteen.
Een scherm dat juist alle stoffen tegenhoudt, zoals noodzakelijk bij
sterk verontreinigde grond die niet gesaneerd kan worden, is geolock.
Afbeeldingen Geotechnics en Cofra.
Zie ook grondverbetering,
drainage, geogrid,
geolock, hdpe, TenCate
Geotube.
Eng. geotextile